no i zrobiło się pusto ....

No i zrobiło się pustko.
Kotki sierotki pojechały wczoraj do stajni nagranej przez Olę, gdzie mile widziane są takie dzikuski a Puszkina zawiozłam wieczorem do p. Moniki.

Zobaczymy, co z tego będzie.

Pierwsze wrażenie było bardzo dobre, aż byłam dumna, że dzikiego i podobno kiedyś agresywnego Puszkina tak wychowałam :-).

Pani ma już dwa koty, przyjacielskiego kocurka-przylepę, który ucieszył się , że przyjechał nowy kumpel, od razu obwąchał mu pyszczek i łapką zachęcał do zabawy oraz niezależną kicię, która przyszła, uciekła, potem przyszła raz jeszcze poburczała i znów uciekła :-).

Jak wychodziłam Puszkinek siedział pod szafką w przedpokoju i ze zdenerwowania oblizywał sobie nosek.

Bo nie lubi nowych sytuacji. Wrażliwy chłopak.

Był u mnie ponad rok.

Przeszliśmy razem długą drogę, gdy opiekowałam się nim bo miał gips po złamaniu łapki, z którym trafił pod opiekę Stowarzyszenia Ochrony Zwierząt Ekostraż.
Potem, po wypuszczeniu z klatki bytowej chodził zgarbiony bojąc się własnego cienia, potem powtórnie złamał łapkę,  a potem brykał z maluchami z mojego tymczasu.
Puszkin był dla nich dobrym towarzyszem zabaw i kolegą, a gdy uderzył , czy przydusił któreś maleństwo zbyt mocno Mała Mi przybiegała z odsieczą.

Koniec końców gdy zasypiałam wieczorem, na poduszce męża miałam nie raz i nie dwa właśnie Puszkinkowe towarzystwo.
Dawne czasy :-)



A mi zostało 6 kotków i 3 z nich właśnie lada moment zaczynam ogłaszać.